Stuart Doran schrijft voor The Strategist kritisch over de aanstaande verkiezingen in Zimbabwe, ditmaal voor het eerst in bijna veertig jaar zonder Robert Mugabe op het stembiljet.

Op papier vormt dit een eerste kans tot een vrije en democratische verkiezing na een decennialang heersend autocratisch regime. Maar of een nieuw begin in de realiteit daadwerkelijk verschil gaat maken, is nog maar de vraag. Een van de nieuwe politieke leiders, Mnagagwa, staat als voormalig vertrouwensadviseur van Mugabe gevaarlijk dicht bij de voormalige dictatuur, schrijft Doran. Ook het leger is nog sterk verweven in de politiek en de natiestaat is gefragmenteerd, wat het democratisch proces en de politieke legitimiteit ondermijnt. Het verloop van de verkiezingen zal uitwijzen of Zimbabwe zijn nieuwe begin serieus neemt.

Foto: Wikimedia Commons

Laatste update: 12-07-2018

Op 27 juni tekenden de Zuid-Soedanese president Salva Kirr en zijn voornaamste tegenstander voormalig vicepresident Riek Machar een overeenkomst in Khartoum. Deze verklaring streeft

onder andere naar een permanent staakt-het-vuren vanaf 30 juni, het vormen van een nieuwe overgangsregering en het herzien van de veiligheidsregelingen van de vorige overeenkomst. Voor International Crisis Group wordt geschreven dat de verklaring en de lopende onderhandelingen in Khartoum de enige, maar erg minieme, hoop bieden op een einde aan de burgeroorlog. Echter, de internationale gemeenschap, met name de Afrikaanse Unie en ontwikkelingsorganisatie IGAD, zullen het proces in Khartoum moeten ondersteunen om de overeenkomst te laten slagen en daarmee de vooruitzichten voor vrede in Zuid-Soedan te verbeteren.

Foto: Flickr/Steve Evans

Laatste update: 02-07-2018

Voor German Marshall Fund schrijft Özgehan Şenyuva over de heersende polarisatie in Turkije in aanloop naar de presidentiële en parlementaire verkiezingen op 24 juni aanstaande. De

verdeeldheid is met name te wijten aan antigevoelens en angst ten opzichte van Europa en Amerika, een houding die in meerdere landen wordt ervaren, zoals Hongarije, Polen en het VK, noemt Şenyuva. Het Westen, geregeerd door een zogenaamde ‘samenzwerende corrupte elite’, vormt volgens veel Turken een bedreiging voor het sociaaleconomische en politieke welzijn. Dit perspectief stimuleert nativisme, autoritarisme en populisme onder veel Turken en creëert een gespannen politiek klimaat. 24 juni zal uitwijzen in hoeverre het heersende wantrouwen in de publieke opinie de ratio heeft overwonnen, en of Turkije de trans-Atlantische identiteit heeft weten te behouden.

Foto: Flickr/Dietmar

Laatste update: 18-06-2018

Gisteren lanceerde de door Saoedi-Arabië geleide internationale coalitie een grote aanval op de haven van Hodeidah in Jemen. Een reactie van de Britten op deze aanval bleef uit.

Voor The Guardian schrijft Andrew Mitchell dat dit te wijten is aan de medeplichtigheid van het Verenigd Koningrijk aan deze aanval. Het maakt namelijk deel uit van de coalitie die de Saoedische oorlog in Jemen steunt. Daarnaast draagt het VK als belangrijke wapenleverancier een grote verantwoordelijkheid. Het land moet nu duidelijk maken dat het de oorlog in Jemen niet langer goedkeurt en de VN gaan ondersteunen in het bereiken van een wapenstilstand en het starten van politieke onderhandelingen.

Foto: Flickr/Felton Davis

Laatste update: 14-06-2018

‘Een historische stap richting hereniging en stabilisatie’. Dat zei Macron over de door de VN geleide overeenkomst die gisteren in Parijs werd bereikt tussen de verschillende Libische politieke

en militaire facties die sinds 2014 het versplinterde land regeren. Aidan Lewis plaatst namens Reuters kritische kanttekeningen bij de praktische uitvoer ervan. Hoewel er is besloten toe te werken naar verkiezingen in december, is er niks formeel ondertekend en is het onduidelijk hoe de constitutionele basis vorm krijgt. Bovendien heerst er nog weinig eenheid en kan de legaliteit niet volledig worden gegarandeerd door geweld en wederzijds wantrouwen. Betekent de samenwerking van gisteren een stap in de goede richting, of is participatie slechts schijn?

Foto: Wikipedia

Laatste update: 31-05-2018

Shira Efron levert namens The Hill een genuanceerd perspectief op het veronderstelde verband tussen de controversiële opening van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem en de

gevechten in de Gazastrook. Beiden vonden afgelopen maandag plaats en werden daarom al snel met elkaar in verband gebracht. Te snel, oordeelt Efron. Zo schrijft hij dat het geweld voornamelijk wordt gemotiveerd door langetermijnfactoren, waaronder een gebrek aan politieke vooruitzichten en een algehele humanitaire crisis met gebrek aan werkgelegenheid, onderwijs en gezondheidszorg. Efron schetst in een kort overzicht de houding die nodig is bij zowel landen als organisaties om een geweldsconflict als deze te voorkomen en te beginnen aan de wederopbouw en het aanpakken van de humanitaire crisis en het overheidsvacuüm dat in de Gazastrook is ontstaan.

Foto: Flickr/Jordi Bernabeau Farrús

Laatste update: 17-05-2018

Vandaag verplaatsen de Verenigde Staten als eerste land  hun ambassade in Israël naar Jeruzalem. Alle andere buitenlandse ambassades bevinden zich in Tel Aviv. Voor Atlantic Council

schrijft Ashish Kumar Sen over de potentiële gevolgen van deze verplaatsing en de al eerder controversiële uitspraak over Jeruzalem als hoofdstad van Israël. Trump laat zien geen oog te hebben voor de Palestijnse claim op Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat. Amerikaanse bondgenoten in het Midden-Oosten stellen dat dit gevaarlijke gevolgen kan hebben voor de regio, waaronder het belemmeren van vredesonderhandelingen tussen Israël en Palestijnen.

Foto: Wikimedia Commons

Laatste update: 14-05-2018

Afgelopen zondag werd er in Libanon voor het eerst in negen jaar weer gestemd. Voor The Atlantic  analyseert David Kenner

in een interview de electorale dominantie van Hezbollah, de partij die zichzelf profileert als beschermende militaire kracht bij regionale dreigingen en conflicten in het Midden Oosten, maar door het Westen wordt aangemerkt als terroristische organisatie. Zijn informatiebron stelt dat de uitslag van maandag, ondanks hervormingen, geen goede afspiegeling vormt van de vrije wil, noch de diversiteit van het volk en de regeerwijze in Libanon nog altijd valt te typeren als “plutocratische olichargie”, een contrast op het beeld dat de verkiezingen creëren.

Foto: Wikimedia Commons

Laatste update: 08-05-2018